bir anı daha koyduk ,
kum saatini sessize alarak,
yelkovanı akrebi zembereğinden kopararak,
güneşi ay’ın koynuna bırakarak,
takvimden bir yaprak koparken,
yeni bir tarihi kelebeğin kanadından koparttık,
hepsi bir anı,
hepsi bir kum tanesi,
hepsi kayıp bir yaşamın,
çerçevesiz kareleri,
yağmur damladı,
kar sepeledi,
ıslandık,
büyümedik,
boy vermedik,
yaş’lı bir çınar gibi,
güz giydik,
baharı gülümsedik,
soranlara,
yaşamın mayası çalındı, dedik…
hepsi bu…
anı dedin, ya anılar
hiç mi hatırası yok ?
dediğin anı,
bir yanı,
yanık sanı.
sustu,
sustum,
saatlerde sustu,
zaman durdu,
ya da ben öyle sandım…
her şey bana sustu,
ben beni susturdum…
sanı işte…
Sibel Karagöz
Reklamlar
