yeni yıl, yeni bir sabah,
kirpiklerim düştü, perdeler kapandı,
kör pencereler de,
mahsunu, içinin saksılarında,
boy verir, hasrete,
kokusu, y’el verir,
hadi tutma,
hadi burnunun direği, çatlamasın,
tüm bu çalkantılar arasında,
aralarım perdeleri,
kör pencereden ,
daha kör,
bir aydınlık doğar,
ve tüm gerçekliğiyle, bağırır,
kulakları sağır edercesine,
ne umuyordun,
yeni yıl, yeni bir sabah,
hasretin, kollarını mı saracak ?
sevdiğini,
iki kirpiğin arasına mı koyacak?
içimin, içli sesini,
perdenin arkasına,
bıraktım,
gün aydınlığı ile…
Sibel Karagöz