Her gün yeni bir acının tohumları düşüyor gönüllere،
Soluk benizler ardında yine feryat sesleri yükseliyor kalabalık şehirlere
Bitmeyen şişeler içinde göz yaşı ile ıslanıyor her hece,
Elem içinde kayboluyor takvim yapraklarını gibi eksiliyoruz sadece .
Uzaklara bakıp yakınlarda doğru insanlar arıyoruz ,
Düşündükçe hep bir suçluluk duygusu içinde can çekişiyor umutlarımız,
Nasıl bir hudut içinde alt üst oldu en sahi niyetle temenni ettiğimiz doğrularımız
Paramparça artık ardından dünyaya, baktığımız o sırça köşklerdeki camlarımız.
Reklamlar
