Bir yanım, mülteci,
Güz içinde, bahar bahçe,
Bir yanım, sahici,
Mülk içinde, pullu pulsuz ,
Bir yanım, göçmen,
Aynı göğün altında, vuslata,
Belki olmaza, kanattan kanata
Çırpınma…
Aynı göğün, mülteci,
Biraz da sahici,
Üstelik pullu pulsuz,
Göçebeydi,
Sol’umdan,
Yolumdan,
Bir çift martıya, gönül koydum,
Belki son noktayı koydum,
Kırıkta bir nokta,
Mavide bir kuş,
Kanattan kanata vuslat.
Sibel Karagöz
Reklamlar
Şiirlerinizin tamamı teknik açıdan tam bir olgunluk çizgisi yakalayamıyor. Bu da his ve heyecan yüklü ve mazi esintisi taşıması hasebiyle yaşanıyor. Çünkü genel olarak hemen her şiirinizde fazla ve benzer kelimeler kullanıyorsunuz. Bu da şiiri boğuyor gibi bir görünüm kazanıyor. Bu şiir öyle bir şiir. Birinci bölümdeki (Bir yanım, mülteci, Bir yanım, göçmen) bu tarz kelimeler kafiye kaygısı taşımadığı için çok şirin durmuyor. Bence parantez içindeki bahsettiğim kelimelerin yerine kullanılabilecek bir çok kelime var diye düşünüyorum. Öyle daha lirik ve neoepik bir tarza bürünür ve akıcılığı tekrar ile kesmemiş olur. Sizden çabukluğa gelmeden, asla aceleciliğin paletlerine ezdirilmeyen ve mazi kokan hasret yüklü nice şiirler bekliyoruz sibel hanım kardeşim..
Selam ve sevgilerimle..
Günaydın, değerli büyüğüm Yuşa Irmak, şiirlerime vakit ayırıp okumak , değerlendirip yorumlamak lütfünde bulunduğunuz için teşekkür ederim. Tavsiyeleriniz için de ancak ben ustalarımız gibi olamam onların şiirleri elbet çok güzel, çok değerli kafiyeli yazan da vardı, hece yazan da, serbest yazan da hepsi çok güzel, benim beğenilmek gibi korkum yok, ya da mükemmeli yakalamak gibi , ya da onlar gibi olmak , olmamak gibi o tarz yazarsam ya da yazmaya çalışırsam bu taklit olur olanı tekrar etmek gibi ki o zaman ben olamam, ben içimi döküyorum, hani size farklı gelen şiiri boğan, acele düşünmeden yazılmıştır diye düşündükleriniz benim o an ki yürek çırpınışım, devasız dertlerimin, harfleri üzerine giyip ard arda gelmesi , kanatlanıp yüreğimden ak çarşaflara nakış nakış işlenmesi ,benim gergefimde açan mor menekşeleri, al laleleri, yeşil yeşil ormanların sesini , kimi yüreğimin derinliğine inemez, kimine anlatamam, yüreğim çağlar, harflerim kanatlanır, serçe kuş çırpınır yüreğe değse de, değmese de…
Teşekkür, selam ve saygıyla…
Est. kardeşim benim. Ben yazın gönlüme değmedi ya da değmez demek istemedim. Aslında künye’de eksik gördüğüm yorumlaşma ve dayanışmaya örnek olmaya çalışıyorum. Olumlu eleştiri yapmaya gayret gösteriyorum. Nihayetinde yazılan her cüz evet gönülden akan damlalar. Buna bir itirazım yok. Kimseye de uslubunu değiştir demiyorum, diyemem. Fakat daha iyiyi nasıl buluruz biraz da bunun derdindeyim. 🙂
Nezaketin için teşekkür ederim. AYrıca siz yazın okumayan göz utansın. Ben zevkle okuyorum.
Çok teşekkür ederim. Anlayan, duyumsayan yüreğinize elbet zaman olgunlaştırıyor, su akıyor yolunu buluyor .Benim iddiam yok kimseye yakın ya da uzak hissetmiyorum hepsi alanlarında neferler , ben okumayı yazmayı seviyorum bir nebzede içinde olmayı seviyorum, yazın edebiyatının. Öykülerim var bilmem hiç okudunuz mu blog da fikrinizi almak isterim ayrıca uzun soluklu bir roman çalışmam var ilk bölümünü paylaşmıştım yine sayfamda okursanız, vaktiniz olursa yorumunuzu almak isterim. Hep iyiye, daha iyiye doğru kulaç atıyoruz, kim bilir belki bir gün her okuyanın yüreğine değecek iki satır yazarım, kim bilir…
Teşekkür, selam ve de saygılarımla…