Düşünebilmek huzurdur.
İnsan çoğu zaman bir koşuşturmacanın içerisinde kendisini unutuyor. Robotlaşıyor ve düşünme yetisini ya baskılıyor ya da kaybediyor. Bu sebeptendir ki insani özelliklerinden anbean sıyrılıyor. Ve bunun farkında olmadan yaşamını sürdürüyor.
İnsanı insan yapan kayda değer bir olgudur düşünmek. Oysa insan düşünemediği her an bir zarara, bir yıkıma, bir kayıba yakındır. Yaşam akışında görüyoruz ki, iç huzurunu yakalayamayan beyinler her an karşımızda beliriyor. Bazen çarpıştığımız bazen ise birbirine değmeyen iki kar tanesi gibi yanyana geçtiğimiz bu beyinler duygusal anlamda bir tehdit oluyor adeta. Nitekim kendi varlığını hissederek düşünmek, huzura açılan penceredir.
O pencereden bakmanız dileğiyle..
Reklamlar
