kazananı olmayan bir savaştı

bizimkisi

bina aynı

kapı

pencere

baca

aynı

biz başka

başka

sokakların çocuğu

başka

saksıların çiçeği

sen lüks gübrelerle vitaminlerle

beslenirken

ben annemin bitmiş yağ tenekelerinde

ıspanak suyuyla ıslanmışım

şimdi hangi pencerede

yan yana açabiliriz ki

çocuklar bile güler

ağzı süt kokan

çocuklar bile

biz bir cümlenin

ne başında

ne sonunda

ne devriginde

yan yana okunamayız

harflerim düşer

yerimi yadırgarım

hecesi eksik doktor yazısı

bir reçeteden öte gidemez

hangi eczacı görse

yanlış ilaçları tutuşturur elime

ben bir kez daha ölürüm

ben bir kez daha solarım

ben bir kez daha lügatı bozar

gelmişine geçmişine

söverim…

Sibel Karagöz