kazananı olmayan bir savaştı
bizimkisi
bina aynı
kapı
pencere
baca
aynı
biz başka
başka
sokakların çocuğu
başka
saksıların çiçeği
sen lüks gübrelerle vitaminlerle
beslenirken
ben annemin bitmiş yağ tenekelerinde
ıspanak suyuyla ıslanmışım
şimdi hangi pencerede
yan yana açabiliriz ki
çocuklar bile güler
ağzı süt kokan
çocuklar bile
biz bir cümlenin
ne başında
ne sonunda
ne devriginde
yan yana okunamayız
harflerim düşer
yerimi yadırgarım
hecesi eksik doktor yazısı
bir reçeteden öte gidemez
hangi eczacı görse
yanlış ilaçları tutuşturur elime
ben bir kez daha ölürüm
ben bir kez daha solarım
ben bir kez daha lügatı bozar
gelmişine geçmişine
söverim…
Sibel Karagöz
