O,
gecenin güne kavuşması gibi bekliyordu …
Bir alo’ya ses vermemi,
Bir merhabaya hayat vermemi,
Bir hatır’a , al güller dökmemi,
Bekliyordu …
Ben,
Gecenin yıldızlarına karıştım,
geceyi koynuna bıraktım ,
uykuyu , düş’e sardım,
özleme,
düşlerinde bul beni,
ara , sor , bir alo de ,
bekleme, bekletme dedim,
O,
beni bekliyordu….
Ben,onu bekliyordum…
Bu böyle devam eder gider
Ne gece bitti ,
Ne gündüz
Varken, yok olmak
Yokken, var olmak
Elinde , dilinde
bir ses ver
Bir varlık göster…
Sibel Karagöz
