giderken,
dökülen incilerimi ardımda
kırılan kalbimi plastik saksıda
solan pembenin yüzünü askıda
bıraktım
boynumun borcu
sırtımın harcı
yük’lemler
ayaklarımdan yere
yerden göğe perdeler
gölgenin gölgesi
peçeli yüzü
ağrılı dişi zonklar
giderken ….
kalp kırıldı
plastik saksılarda kurudu
giderken…
kırıklarımı serpiştirdim
çarşafta kırış kırış tenimi
yastıkta ıslak ıslak telimi
ayna da solgun silüetimi
diş fırçasında kanlı geçmişimi
tarakta ak saçlarımı
dolapta mavi çiçekli bir elbise
askıda hasretimi
fincanda dudaklarımı
bıraktım
odanda can’ım
saksında ruhum kaldı
giderken ..,
sen farkettin mi ???
Sibel Karagöz
Reklamlar
