efkarın perdesi yırtık, hep bir yele el veriyor,
bir türkü geliyor, lalesi, sümbülü ile
sesi kırık , kırıkları bir bir işliyor
bir gonca gülü nakşeder gibi,
solmuş baharlara renk verir gibi,
oysa,
hiç anlamamış beni,
hiç duymamış beni,
nazlı bir türkünün nakaratında
asılı kalmış inatla, direne direne
oysa,
anlamak,
anlatmak,
duymak,
duyurmak,
bir alo ya bakıyordu
onu bile anlamadı
dert etme,
beni kimler kimler ,
anlamadı ki…
sen de yanlış anla,
dert değil,
kış geçer,
yüreğin yaş’ı ıslak kalır.
Sibel Karagöz
Reklamlar