kadınlar, kadınlarımız,
eli hamur , eteği çamur,
analar , analarımız,
ileğenler de,kaynar soda
kızlar, kızlarımız,
mor menekşe oyalarca, kokusu kekik
bir de yar var ,
hani o,
yere göğe koyamadığımız
uçan kuşun, yelinden ,
öten bülbülün, sesinden,
sakındığımız…
yoktan var ettiğimiz kadınlar,
gün gelir de, sol gözden,
sol cepten düşer,
bozuk para gibi harcanan kadınlar,
el kalkmaz , ses de yürümez,
fırtınada esmez,
suskunluğun denizin de ,
kanatsız kuşlar, gece gibi batar,
solungaçsız balıklar,
suyun içinde suya hasret boğulur,
bu da bir şiddettir , psikolojik
aramamak , sormamak,
nasılsın dememek de ,
şiddettir…
öyle öbürlerine de benzemez,
mor gözü yoktur, yüreği çürüktür,
kırık kolu yoktur, umudu kanatsızdır,
uçmaz, uçamaz…
kadınlar , elleri teknede hamur
kızlar, mor fistanı zülüflü
analar, mayaları gibi ak
bir de sevdasına, yakından uzak yar’alılarımız,
bizim kadınlarımız…
Sibel Karagöz
