Goymadın dincele canım,
İtirmişem adım, sanım,
Senin neyine inanım?
Başa tüşsen ay muhannet.
Her söze bir söz danışır,
Yorulmağ yoğ, yüz danışır,
Ana susup gız danışır,
Böyüh saymaz ay muhannet.
Gönlümü gırdın hemeşe,
Ne huzur verdin ne neşe,
Mennen elleşe elleşe,
Ömür pitti ay muhannet.
Yaman dilin diddi meni,
Bu çehdiyim besdi, seni,
Tutmadın bir gün çeneni,
Yordun canı ay muhannet.
Menem evde el ulağı,
Yazda vuraram galağı,
Damda gavurması, yağı,
Gene küsüp ay muhannet
Başıma bert daş salaydım,
Yohsa cüt cüt mü alaydım?
Ağıldan nohsan galaydım,
Sefeyh deme, ay muhannet.
Bilirsen, gör neyniyecem,
Zehirmardı gündüz, gecem,
Ayağ altta çeyniyecem,
Paltarını, ay muhannet.
Sennen ayrı da durulmur,
Gırh gapı gezir, yorulmur,
Çemkirir, sözde sorulmur,
Yanın yansın ay muhannet.
O menim başımda tacdı,
Yar, her naleme ilacdı,
İçimde tuttuğum gücdü,
Gel inan sen ay muhannet.
Sevmemiş olaydım keşke,
Nehlet gelsin bele eşge,
Emircan şaraba, meşge,
Tutuldu gör ay muhannet.
25.11.2020 Emir Şıktaş