öyle seviyorum ki anlatılmaz

belki lisan bilmez,dilim yaram’az

belki yüreğin kalemi, kırık saz

belkilerinde belkemiği ayaz

öyle seviyorum ki anlamasan

sese sağır, söze bağır kapatsan

yüreğime duvar, sırtını dönsen

ben yine, yeniden severim seni

hiç derim olmadı ,iç derim mey’e

sonra kadehler bana ben geceye

göz süzer ,iç çekeriz an’la ,dinle

seviyor musun ,bilsem ,bilebilsem

bilemedim ,gece gülümsemendi

gündüz ,sağanak yağardı gözlerin

bağrım yara parçası dikilmezdi

çift düğmeledim ,iliklerimde

hiçliğin,benliğin içinde kayıp

yaralar cumhuriyetinde ayıp

gözcen,yürekçen,lehçeni varsayıp

hasrete seviyorlar düğümledim

Sibel Karagöz