öyle seviyorum ki anlatılmaz
belki lisan bilmez,dilim yaram’az
belki yüreğin kalemi, kırık saz
belkilerinde belkemiği ayaz
öyle seviyorum ki anlamasan
sese sağır, söze bağır kapatsan
yüreğime duvar, sırtını dönsen
ben yine, yeniden severim seni
hiç derim olmadı ,iç derim mey’e
sonra kadehler bana ben geceye
göz süzer ,iç çekeriz an’la ,dinle
seviyor musun ,bilsem ,bilebilsem
bilemedim ,gece gülümsemendi
gündüz ,sağanak yağardı gözlerin
bağrım yara parçası dikilmezdi
çift düğmeledim ,iliklerimde
hiçliğin,benliğin içinde kayıp
yaralar cumhuriyetinde ayıp
gözcen,yürekçen,lehçeni varsayıp
hasrete seviyorlar düğümledim
Sibel Karagöz
