güneşimi topladım kara çarşafı astım
gök mumları tek tek içime içime söndü karanlığın içinde ay’dım çektim içime
içime içime içli dışlı için için içime
çölde susuz bir deve gölgen düşer dilime
kum fırtınandı gece ,çöl gözlerimi yalar
ben önce kendime ,kendimin içinde kayıp
içime içime içli dışlı için için içime
sahrandan ,seraplardan ,kıyılara ,denize
akarım önce yanar ,ayakta parmaklarım
etekte gül ,yürekte gün yanar yanar gölgem
içime içime içli dışlı için için içime
gözlerin gözlerimde çakıl taşları döker
o taşlar sahramda parçalana parçalana
elden, ayaktan ,kıyıdan ,köşeden ,ağlara
içime içime içli dışlı için için içime
Sibel Karagöz
