beklerdim neyi niçini sormadan
gülücük öpücükle, gül’ü düş’te
gelirdin akşamdan sabaha can’a
can da damara ,han da çalan plağa
düşerdim dön dolaş aynı nakarat
hep senli dünleri kovalarım dün
gibi, öz gibi tene düşer gibi
gibi gibilerin ay ‘I dolar
haftaların günleri gül teninden
kopar , beni benden kopartma kıyma
gül’ü pembe ,dili bülbül ,ruha can
kıyma , koyma eski valizden düne
dalından kopmuş papatya çayına
terketmedi sevdan beni ne dünde
ne ertesine öykünmüş bugün de
Sibel Karagöz
