bir kadın giderse saksıda öksüzlük büyür

mutfak sesleri sesin sessizliğini giyer

mor çiçekli sapı kırık fincan rafta küser

perdeler cama ,camdaki yüze yüz çevirir

bir kadın giderse dönmez yitiktir ezberi

bir kadın giderse pabuçları ondan önce

geçmişi yitik çoraptan soyar ayakları

oda, sofa, kapı ardları eşsiz çoraplar

topla ,çıkart,böl ,çarp hep bir yetimin göz yaşı

bir kadın giderse dönmez yitiktir ezberi

bir kadın giderse ocakta mahsun tencere

dolapta yüreğinin kopuk düğmeleri

banyoda saçları kalır dişsiz fırçalarda

ev yorgan döşek yatıyor yetim bir uykuda

bir kadın giderse dönmez yitiktir ezberi

Sibel Karagöz