Hangimiz dargın değil ki bu dünyaya
Bu dargınlıklar sebeptir uzaklara dalmamıza
Seni de mi kırdılar ey kalbim
Üzülme, darılma, daha fazla kan ağlama
Sendin hevesli olan, olmayacak şeylere bel bağlamaya
Gün doğar, aydınlık usul usul süzülür şimdi pencerenden
Sil gözyaşlarını, sür kirpiklerinden
Bir iki teselli cümlesidir, bizleri yani dalgınları hayata bağlayan
Bugün de son bulacak bir şekilde ha gayret! Dayan.
Karanlık çöker, karanlık saklar elbet seni dışarıdan.
Dışarısı, yüreğinde incelik barındırmayanlar kadar soğuk
Dışarısı, kirli düşüncelerin imal ettiği fikirler kadar sahte
Bir ben varım bunları düşünen bir sen varsın bu saatte
Son ışık kapanır şimdi, son uyku da girer birilerinin koynuna.
Bu âlemde dalgın olan daima yalnızdır bunu unutma.
Abdullah SÖNMEZ