ekimin biri dediler, baktım ki
eylül ,bir hoşçakalın içindeydi
gürültüsüz harflerin beşiğinde
tıngır mıngır kadehlerin elinde
seyrek ağarmış saçları belinde
bir alman unutmanın eşiğinde
ekimin biri dediler,baktım ki
takvimler sayfamdan bir bir dökülür
hatırlat demiştim ben,beni bana
benle ,beni senle ; seni de benle
unuttum,unuttun “o”alman dili
kaldırımlar yabancı sen yabancı
harflerin gürültüsüz dü ben sağır
kaybın kaybındaydık ,yazdı ekim bir
yazdı ,ellerim de kaldı,ekim bir
aklın ,aklımı bir almana verdi
Sibel Karagöz