bazen gün döner de

sen dönemezsin

hangi sabahın köründe

kaldıysan

günler geçer de

sen geçemezsin dönenceden

belki de dönmeyenden

neden

niye

niçin

soru zamirlerinin

soğuk nefesine

karışır da eylül eylül

yaprak dökersin

öksüz cümleler sıralanırken

sen öznel yalnızlığın

hırkasını giyersin

üst üste

üstüne üstlük

ne kadar giysen

yılları yolları

kopuk bir dalda titrer yüreğin

içli içli en içte

şırıl şırıl akar çay

bardağın ince beline sarılırda

zırıl zırıl üşürsün

sahipsiz bir sokak kedisi gibi

çatısız bir dam gibi

özsüz kök gibi

ince bir dal düşer

yavaş yavaş

seni benden ala ala

günü geceden çala çala

üşürüm

sahipsiz bir sokak kedisi gibi

Sibel Karagöz