Bas beni de bağrına Toprak Ana!
Çok eskidendi,
Ben de günahsız bir adamdım.
Hep böyle kalır sandım.
Bir gün ben de yanıldım.
Tanrı çok günahsız duruyordu,
Ben Tanrıya aldandım.
Al beni de yanına Toprak Ana!
Sidrenin güzelliğine daldım.
Güzelliği şekilde aradım.
Şekillere takıldım, yanıldım.
Tanrı çok yalansız duruyordu.
Ben Tanrıya aldandım.
Duy beni, duy beni de Toprak Ana!
Masallar mutlu sonla biter sandım.
Bize küçük masallar yazdım.
Yazdığım masallarımı yaktım,
Küllerinden doğacağına inanadım, yanıldım.
Tanrı daha güzel yazıyordu.
Ben Tanrıya aldandım!
Gör beni de Toprak Ana.
Bulutları dünyadan bağımsız sandım.
Kocaman bulutlara küçücük sırlar anlattım.
Bulutların içinde gökyüzünü aradım.
Bulacağımı sandım, yanıldım.
Tanrıyı yanı başımda duruyordu.
Ben Tanrıya aldandım.
Konuş benimle Toprak Ana!
Anlatamadığım hikâyeler biriktirdim.
Biriktikçe hikâyeler, yalnızlığı seçtim.
Yalnızlığa inandım, yanıldım.
Tanrı daha çok seviyordu.
Ben Tanrıya aldandım.
Bas beni de bağrına Toprak Ana!
Gülüşleri masumiyet sandım.
Yalnızdım, aldandım ve yanıldım
Tanrı çok içten gülüyordu
Ben Tanrıya inandım
Fatma TİMUR
