bazen bir soru dolanır belleğimde

öyle apansız

cevabını bulamadığım bir soru

ve varsayları…

sevgi öğrenilen bir şey mi ?

yok sayılmak

yok olmak

işte o an hamam böcekleri yürür

odamda ,duvarımda,masamda

gözümün değdiği her yerde

ve insanlar

dönüp dolaşan

koşup soluklanan

ayakların altında ezilen

hamam böcekleri

belki

yok saydıkları

görmedikleri

sevmedikleri

yada

sevemedikleri

göremedikleri

aslında

gözlerinin değmediği

çıkar dünyalarına sığmayan

hamam böcekleri

sevilir mi ?

sevilmedi

sevilmeyecekte…

hamam böcekleri yürür

ezile ezile

görünmeye görünmeye

insanlar yüreğin sırtını döner

gözün körünü kara çerçeveli takar

beyazdır dünya

pembedir sevgi

mavidir umut

İçtedir merhamet

cana candır iyi niyet

okulu yoktur

sırası ,sınıfı

cüzdanı ,kimliği

veyahut

mesleği yoktur

diploması ,töreni yoktur

kalbin var içine yürek koy

anahtarı cebindedir…

Sibel Karagöz