kilometrelerle mi ölçülür uzaklık
aynı göğün altında
aynı yıldızlar
aynı ay
değil mi
açılan fere
dökülen zülüfe
gölge düşüren
uzatsaydın el’ini
tutsaydın yüreğimi
el olmasaydın
kapılar ardında
yürekler dibinde
canımdan düşen
kanımdan yürüyen
kirpiğimden süzülen
düş’tün
dünsüz geceye
aysız mehtaba
yıldızsız atlasa
konumsuz başa
kilometrelerce uzaktan
göçebe ruhtan
bahsedersin
mesele mesafe
uzaklık değil ki
sen
yakınımdan uzaksın bana
yanı başımda olsan da
gözlerini devirip baksan da
cümle cümle devirip eğilsen de
umudu boynuna urganlarca bağlasan da
yakınımdan uzaksın bana
uzak…
Sibel Karagöz
