kilometrelerle mi ölçülür uzaklık

aynı göğün altında

aynı yıldızlar

aynı ay

değil mi

açılan fere

dökülen zülüfe

gölge düşüren

uzatsaydın el’ini

tutsaydın yüreğimi

el olmasaydın

kapılar ardında

yürekler dibinde

canımdan düşen

kanımdan yürüyen

kirpiğimden süzülen

düş’tün

dünsüz geceye

aysız mehtaba

yıldızsız atlasa

konumsuz başa

kilometrelerce uzaktan

göçebe ruhtan

bahsedersin

mesele mesafe

uzaklık değil ki

sen

yakınımdan uzaksın bana

yanı başımda olsan da

gözlerini devirip baksan da

cümle cümle devirip eğilsen de

umudu boynuna urganlarca bağlasan da

yakınımdan uzaksın bana

uzak…

Sibel Karagöz