iç sesimin içli içli serzenişi
uykuların kapısını aralar
düşlerim yetmez
çıkmaz sokaklarımın
labirentini çözmeye
puzzel parçaları kayıp
kayıplar kuyu diplerine
saklanmış
gölgeme iç sesimi yüklemiş
bir bedende iki kişi
konuşur dinler
dinler ağlar
ağlar güler
ağırlığımda yük
hamallığımda ayaksızlar
yola düşer
iç sesin telinde
kulağa acı hüzzam değer
hüzün çöker
kalp
anadan üryan
dökülür
sızlama cızırtı yapar
yapraklar gibi sallanır
adım’a adın değer
beyaz kefenler
giyer ayaksız bedenler
açılır kalbimin tabutları
ben
her gece
içimde duasız
kapatırım tabutunu
tabutlar kalkar
yüreğimin kenarından
o tabutlar
konuşur
yargısız infaz etme !
etme !!!
kulaklarım sese sağır
gözlerim yalana kör
dilim astı sözcüklerini
bir bir
affın da bir sınırı
yolun da bir sonu var
Sibel Karagöz
