düşlerin biri bitiyor
biri başlıyor
uykuların doğusu
düşlerin
pecmurde döllerine
gebe
düvelerin
ipe dizilmiş boyutları
kirpik diplerime saklanmış
kaçarı yok
kaçası yok
göz kapaklarıma oturmuş
sırtımın kamburu
ömrümün törpüsü
içimin sızısı
açsam taşıyamam
kapatsam
boranın
şimşeğin
çakışması
göz gözü görmez
bardaktan boşalırcasına
yağmur
ıslanan bedenim değil
ruhum
kırılan yenim değil can’ım
kaçan ayaklarım değil kanım
içimden sökülüp
nalınsız
ardına bile bakmadan
ipten kopmuş kaçan
çocukluğumdu
ardından bakakalan
boyutlu boyutsuz
düvelerin
ambarı
uykuların doğusu
uyur uyanık düşlerin
esiri…
Sibel Karagöz
Reklamlar