özenle iç cebime koydum
yalnızlığımın harflerini
cümle içinde boy gösterdim
siyah puntolarla beyaz perdende
kalabalıktı cümlelerin üstelik
gökkuşağından düşmüş
rengarenk alı ,yeşili ,moru
cümbüşü göz alıcı
ben büyülü cümlelerine
dokundum
göğe dalıp ebem kuşağına
dokunur gibi
yalnızlığım iç cebimden çıktı
siyah beyaz metrajlım
kare kare döküldü
ebem kuşağının renkleri soldu
akşama hüzün çöktü
gecenin siyahı değdi
yüreğimin ayak seslerini
duydum
beni benden ala ala
siyaha karıştı
yalnızlığım bir hırka daha giydi
üşüdüm dalından düşmüş
yaprak gibi
geceyi örttüm üstüme
yıldızların altında
Sibel Karagöz
