özenle iç cebime koydum

yalnızlığımın harflerini

cümle içinde boy gösterdim

siyah puntolarla beyaz perdende

kalabalıktı cümlelerin üstelik

gökkuşağından düşmüş

rengarenk alı ,yeşili ,moru

cümbüşü göz alıcı

ben büyülü cümlelerine

dokundum

göğe dalıp ebem kuşağına

dokunur gibi

yalnızlığım iç cebimden çıktı

siyah beyaz metrajlım

kare kare döküldü

ebem kuşağının renkleri soldu

akşama hüzün çöktü

gecenin siyahı değdi

yüreğimin ayak seslerini

duydum

beni benden ala ala

siyaha karıştı

yalnızlığım bir hırka daha giydi

üşüdüm dalından düşmüş

yaprak gibi

geceyi örttüm üstüme

yıldızların altında

Sibel Karagöz