adalet öldü sesleri ayyuka çıktı

yer gök gürültülü sağanak

yağıyor ,ağlıyor du …

adelet ölür mü dedim

cılız sesimle

belki iç sesim di

kulaklarımdan taşan

taşdıkça kaynayan

düşüncenin öfkesi

öfkenin düşüncesi

yirminci yüzyıl dedi

dedi dedi durdu

normale indirgedik

vicdanı askıya astık

aynalardan kaçtık

açlık dizimizi aştı

boyun köküne dayandı

birer birer eksildik

öldü

öldük

dedik dedik

durduk

umudu da yarınlara bağladık

değişimi zamana yamaladık

içimize bakmadan

sesimizi yuta yuta

pısa pısa

adalet ölür mü?

dedik dedik durduk

iç ses kaydı bozuk plak gibi

ölmemiştir yanlış anlamışsın dır

dedi dedi durdu…

Sibel Karagöz