düşlerinde
ipleri koparmış
ellerimde tutamam
makaralar
yüreğimden düşer
bir bir
ipi kopuk düşler
yumak yumak
sardığım
tanıdığım
bildiğim
dediğim
sol kaburgama
nakış nakış
işleyip
ciğerimde
soluduğum
ipi kopuk düşler
uyanışlar
göğü inleten
dilsiz feryatlarım
üç yalanın
bir doğruyu
sehpasız astığı
güveni
inancı
dürüstlüğü
kelle koltukta
ipsiz pazara çıkartır
doğru tek
aşk gibi
sevmek gibi
eriyip gitti
yalanlar arasında
düşlerin de ipleri koparmış
uçurtma gibi
rengarenk kuyruk gibi
elde kalan
sanılı
kuyruk acısı
sandıklarım
yandıklarım
hepsi sevdiklerim
Sibel Karagöz