Ve Tutuştu Göl

Sinemde derin çukurlar açılırdı

sen gülerken…

Şimdilerde

Sesinin değdiği her yeri

Yüzdüm attım etimden

Kırdım attım kaburgalarımı

Sensiz gezen göğsümden

Meşrebi kısırlaştırılmış

Gündüz gölgeleri ezilmiş

Yutkunamayan bir gece yarısına sığındım

Kırdım attım kadırgalarını

Sessiz yüzen gemilerden

İçten içe

İç içe çemberler çizdim

Göl üzerine

Birbirine çarpmadan

Ve sakınmadan

İçten içe!

İçe içe çemberler çizdim

Göl üzerinde

Ama yol bitti!

Yetişemedim sesine

Üstelik vaktim dar

Ölesiye dar

Ölmüşçesine dar

Bilmen gerek Leva

Yer dar

Gök dar

Pencerem dar

Denizim dar

Gözlerin dar

Kırılmasın tütünler dedi

Cemal abi

Kalk bir cigara sar

Ölesiye sar

Ölmüşçesine sar…

Göl üzerinde

derin dumanlı yuvarlaklar!

Yalan mı söylüyorum sana

Gidecek yer kalmadı daha

Yol bitti Leva

ve tutuştu göl

birleşerek uçurumlarla

ve ben yetişemedim sesine

cigaramda nefesim

gecede hevesim

senin sesine

feda ettiğim

şimdi koca bir orman yangını ortasında

elimde bir kova su var

yol bitti Leva

ve tutuştu göl…