mahallenin eski damları
murçlarından konuşur
kulak verdin mi hiç!!’
o aşınmış eşik
kaç sevdaya ayak olmuş
o dökülmüş pervaz
kaç yüreğe göz olmuş
o kırık çeşme
kaç sevdayı yıkamış
o solmuş perdeden
kaç fidan yaprak dökmüş
o çürümüş kirişlerden
kaç delikanlı askere
al bayraklarla gönderilmiş
o sırrı dökülmüş aynalar
kaç gelinlik fidenin yüzüne gülmüş
aç gözlerini dinle sesleri
fısır fısır konuşuyorlar
bahsettikleri duru sevda
kar gibi
apak
kirletmeyen
sevda
yürek ister sevmek,
emektir
“aşk”
mahallenin taşlarını arşınla
misket oynayan çocuklara
misket al en renklilerinden
saklambaç oynayan çoçuklara
ebe ol mesela
hatırla sevgili
sevmekten başla mesela
Sibel Karagöz
