kavramakla başlamıştı her şey

kavram

kelimeye anlam

anlama değer biçmek

değeri de sol cebe koymak

bazen ağırdır

bir soluna

bir eline

bakarsın

kaça dersin kaça

bu değer

neden bir koyup iki alamam

verdiklerim

aldıklarımı hep solda sıfır bıraktı

bir yanlışlık var bu işte

toprak bile dilsiz ,bedensizken

bir verip binlerce söküm yaparken

insanlara ver ver aç

dinazorlar gelir aklıma

doymak bilmediler

açlıklarının içinde aç gittiler

soylarını kuruta kuruta

içimizde dinazor beyinliler var

ve ben kavradıkça ,tanıdıkça

yalnızlaşıyorum

aidiyet duygusu diyorum

kim kime ne kadar ait

doymak geliyor aklıma

dinazorlar geliyor aklıma

susuyorum

kendi kendime susuyorum

içim içime

dilim sesime

solum aklıma

küsüyorda susuyorum

söz yürümez oluyor

harflerin boynuna

urganlarca açlık dolanmış

kim hangi dili konuşuyor da

anlam ,kavram vatansız olmuş

mülteci mülteci dolaşır

ayaksız

ne bir terlik sesi

ne bir ruh sesi

yoklar fısıltısı belki

Sibel Karagöz