Duraklar kıştır, geçişler yaz…
Sevdalar bir sonraki bahara kaldı.
Hangi mevsim saklı mevsimden,
Dön bak arkana kalan kalana…
Oysa ellerinde kokusu vardı ya!
Artık yok, hüzün göze kaldı..
Hesaplar siyasete,
Planlar müdüre kaldı.
Ekin yazın biçilir ama…
Hasatlar güze kaldı…
Bayramlar muhabbete yoksun,
Gelen gidene, postuna soğuk kaldı.
İş -güç patron işçiye,
İşçi patronun parasına kaldı..
Şehir kalabalık, etraf iyi-hoş,
Dostluk menfaate kaldı…
Evlat sevdaya daldı,
Ana-baba evlada hasret kaldı.
Düzde çamur, yamaçta baston;
İki söz vardı o da uşağa kaldı…
Emek, aş, insanlık için yaşamak.
Değer hayvana, paha eşeğe kaldı…
Kalan kalana vakitler sükûtta,
Yürekte dua akılda dava kaldı.
Alıp gidenlere inat kalan kalana,
Huzur onunlaydı yine ona kaldı…
HASAN AKBAL
Haddim olmadan söylüyorum şiirini tekrar okur musun lütfen. Bir iki yerinde yazım hataları var gibi.
Gerçekten zevkle okudum. Arada bir tariz i de unutmamak lazım. Gerçi bu aralar kalemime tariz kaçmış gibiyim amma yine de aşk’ ı ve diğer duyguları unutturmamak adına da çabalıyorum. Yürekten kutluyorum seni kardeşim benim. Kırılmasın Kalemin…
Ne tükensin kalem ne de son bulsun cümleler…