gündüz vakti de
düş görünür mü
bazen gözler de
bir kirpik kıpırdamaz
fludur
düşler sokağı
ayaksız perilerin
işgaline uğramıştır
dalmış seyrederken
düşün içinde düşe dalarsın
öyle sessizce
öyle yalın
sanki içinin içi de
sen yaban
tanımadığın yollar
çıkamadığın
çıkmaz sokaklar
beyninin içinde
yılkılar coşar
ve sesler uzaktan
çok uzaktan
kulağının dibindekinden
daha yakın daha içten
gelir ,duyarsın ,
görürsün de
elini uzatırsın
boşluk
seslenirsin
kendi sesine sağır
kirpiklerin ıslak külçeler
halinde düşer
yılkılar da küser
ömür dersin ömür
hep mi düşe düşer
Sibel Karagöz
