gündüz vakti de

düş görünür mü

bazen gözler de

bir kirpik kıpırdamaz

fludur

düşler sokağı

ayaksız perilerin

işgaline uğramıştır

dalmış seyrederken

düşün içinde düşe dalarsın

öyle sessizce

öyle yalın

sanki içinin içi de

sen yaban

tanımadığın yollar

çıkamadığın

çıkmaz sokaklar

beyninin içinde

yılkılar coşar

ve sesler uzaktan

çok uzaktan

kulağının dibindekinden

daha yakın daha içten

gelir ,duyarsın ,

görürsün de

elini uzatırsın

boşluk

seslenirsin

kendi sesine sağır

kirpiklerin ıslak külçeler

halinde düşer

yılkılar da küser

ömür dersin ömür

hep mi düşe düşer

Sibel Karagöz