elini sallasan bir çıkarcının
ensesinde şaklar
kime kimi sorsam
bin ahhh’ın boynuna
urganlar dolanır
sehpasız tekmelenir
dinler
diller
ırklar
hepsi vicdan defterlerine
kargacık burgacık imzalarını
çifte çizgilerle atmışlar
güven pılısını pırtısını toplamış da
insansız memleketlere
firar etmiş
umut’u sormayın
kanatlar ülkesinde
bağımsızlığını ilan etmiş
konum derim
adres derim
bilemezler
ihtiyaç yok ki
o’na ne gerek
güven
umut
yarınlar
kim kimi tokatlayabilirse
zamana bu gerek
aramam sormam
akıllandım artık
yalnızlığıma sarıla sarıla
akıllandım…
Sibel Karagöz
Reklamlar