kayıktaydı ömrüm
dalga dalga
yıkıldım
yakamozların şavkıydı
kursağımdan geçen
nesnel batışlarım
çırpına çırpına
suya kesilmişti
soluklarım
insan bir liman
arıyor
sırtıma dağ
ayağıma vatan
dilime baba
ben o limana
çıkamadım
bakışları üvey
toprağı yaban
dili yabancı
limansız kaldım
öznesi
küreksiz kaldı
bu üveyik yürek
Sibel Karagöz
Yüreğine Kalemine Sağlık
Çok teşekkürler değerli büyüğüm okuyan yorumlayan yüreğiniz var olsun…🍃