ben halen bembeyaz
saf,tertemiz türküler gibi
mayalarım seni
ilk günkü gibi kör aşığım
sorma ne vakittir
sonsuz derim
susarsın kilitsiz susarsın
gözlerinin içine mahpus
bir çapaktım dokunmadığın
sen halen nankör kedi
ayaklarımda
prangasız zincirlerin sallanır
ardım sıra şakır şakır
şakırdatarak
izlerini taşıyan
boş çerçevelere
kitlenirim
açkısı yok
açanı yok
umarsız göğe dalarım
balıklama
dakikaları yelkovanın
elinden alır da
ezberimde ki
soluk resminden
günler doğurup
günler batırırım
adın geçince bir filmin
akan şeridinde
saf kan yılkılar gibi
deli divane koşarım
dört nala
kan kusa kusa
kanarım
kıyılarım enkaz
nere dönsem
elim ayağım
bulaşır sana
yana yana yanarım
elimde kalan
boş çerçeveyle
harflerimden
asılırda susarım
sen de duymazsın zaten
Sibel Karagöz
