Keşke sevmediğim yönlerimle yeniden tanışsam,
Var olanda güzelliği gören, bilinmeyen de ise hikmeti sırrı arayan olsam.
Yaşamı ince çizgilerle ele alıp, kötülüğü men eden yüreklere sarılsam.
Yürüsem sorgusuz ve sualsiz,
Kurumuş bir yaprağa can, boynu bükük bir hayvana barınak olsam.
“El görür, eller ne der” kıskacından kurtularak özgürce tüm mutluluğu bağrıma bassam.
Çok şey var düşlediğim, düşümdekileri henüz gerçekleştiremediğim,
Fakat vazgeçmeyerek hayata iyilik için söz verdiğim.