turunçtan bir yel eser
ılık bir meltem türküsüne sarar beni
uyanırım sabahın koynuna
bebekten ellerimle yapışır
turunça konan ürkek ardıç kuşu olurum
döner bakarım
nerdeyim
kimim
bulamam kendimi
kendime bile yabancı
varlığımla yokluğum hancı
ben hangisinde konaklarım
ışığım hangisine yanar
yoklar fısıltısı üfler sönerim
kimsesizliğimin içine
bir yel eser turunçtan
dalarım düşlere
koku alır ,türkü götürür
anamın ellerine
çocuk ellerimle sıkı sıkı tutarım
ayağım kaymasın
yoklara karışmayayım
yoklar dururum
elsiz ayaksız
düşsüz umutsuz
görünmezliğime mefta
sönen ışığıma
omuzsuz tabut inşa ederim
yoklar fısıltısında
Sibel Karagöz
Reklamlar
