Daha dün gibi çocukluğum,
Seninle hatıralararm silik değil,
Gün ağarırken sen,
Yollara düşerdin bir elinde ben,
Tutardın uçuverecekmişim gibi ellerinden…
Sonra bir ağaç dibine bırakırdın beni,
Büyük tarlaların arasında,
Onca imecenin içinde
Yine de seçerdim ben seni…
Akşamın alaca karanlığında
Yüzüne düşerdi yorgunluğun gölgeleri,
Düşerdik yollara,
Bir elinde çapan, bir elinde ben..
İçim kıyım kıyım kıyılırdı,
Yüreğim pare pare olurdu,
Pamuk pamuk ellerine kıyamaz
Telaşlı gözlerine bakamazdım ben..
Karanlık ışıksız odalarda ışığım
Bir dilim somun ekmeğine katığım
Yaz günlerinde güneş yanığım
Sen işte sen !
Ateşli hasta gecelerimde tek tanığım…
Şimdi yoksun yanımda,
Kimbilir iyimisin ebedi yolculuğunda,
Beni düşünme hiç, sakın !
Hayallerime gir tek, rüyalarıma bir uğra,
Yine ekin tarlalarının arasında koş peşimden,
Ben, gelincik çiçekleri devşireyim saçlarına,
Sen yine tut ellerimi
Ve yine bana türküler söyle yanık sesinden..
Yine kapıdan gir bin telaşla
Ocaktan yemeği al, sofrayı kur
Sonra soğuk kış geceleri üstümü sen ört..
Ahh bu telaşlı hallerin,
Bin telaşla yaşadın ya hep
Hiç kendini yaşamadan,
Yine bin telâş ve bin kederle
Beni henüz onbirimde bırakıp,
Çekildin semada ki o meçhul yere,
Dört kızının en küçüğü üç aylık,
Dağlara karıştı sesim,
Feryatlarım çığ olup sarıldı geceye…
Sitemim sana değil inan ki
Sitemim hiç kimseye..
Sana kıyabilirmiyim ben,
Hadi !
Hadi yine uzat ellerini
Daha sana devşireceğim
O kadar çok gelincik çiçekleri var ki
Ve sana anlatacağım hayallerimde ki çocukluğum..
Şimdi söz, inanki söz anlatacağım,
Sana diyemediğim, bir türlü söyleyemediğim
Seni,
Seni çok seviyorum diye kulağına fısıldamayı
Kimseler duymadan tek sana anlatmalıyım
Sırasını beklesin
İçimde biriktirdiğim kan olmuş hıçkırıklarım.
12 Nisan 2019
Sami Samancı
