insan ne muazzam bir şey
seviyor ,sevdiği yerden kırılıyor
küsüyor,küstüğü yerden barışıyor
bir gün biri için ölürken
ertesi gün yeni bir aşka
yelken açıyor
şaşıyorum
nasıl diyorum
nasıl
bir kalp kaç kişiyi birden sevebilir
yada
bu sevgi değil de “sanı”
öyle gibi
sever gibi
ölür gibi
onsuz yarım gibi
gibi gibi çoğaltabiliriz
yanlış tanı koyulmuş
ölümcül hastalık olsa gerek
yoksa biri ölürken
diğeri başka bir kalbe
hükümet kurmaz
davalara bölünmez
çiçeğe toprak gerek
toprağa ılıman iklim
her mevsim açtıran
belki mevsimi değil
belki toprağından değil
değillerde çoğaltılır
sevgi gerçekse
engel tanımaz
toprağı iklimine
çiçeği saksınına
sevmek böyle bir şey
diğeri”sanı”
yanlış koyulmuş “tanı”
sev sanı’sız
yaşa tanı’sız
sev sadece sev
gerisi çorap söküğü
gelir söküle söküle
Sibel Karagöz
