içimin gurbetleri de gurbet çeker
sılanın somun ekmeği kokar
burnunu çeke çeke
sılaya gün sayan
sayarken yorulur da
boncuğu boncuğa ekler
göğü boncuk gözlüm
diye sever
geceyi güneşin koynuna
bırakırken bir boncukluk
mavi keser
keserken de düş’e düşer
maviye kanat çırpan
çoçuk kollar
yanı başında dikilir
hadi der hadi
çoçuk olalım
maviye kanat çırpalım
hayallerimizi solumuza
sılayı eski yamalardan
yolumuza iğneleyelim
hadi der hadi
gurbetleri sıla somununa
mayalayalım
ekşiden ana mayası
unu baba değirmeninden
tuzu göz yaşımızdan
hadi der hadi
fırına odun
gurbete sıla
burna mendil
sofraya ekmek
kuşlara kırıntı
hadi
emekte yürek
Sibel Karagöz
Reklamlar
