Küçük bir kasabada, istenmeyen bebeklerin şehrini birebir gördüm. Bir kız olarak doğmanın acısı her gün ilmek ilmek yaşatıldı, işlendi içime. Annemin gözyaşı, babamın utancının tek sebebi… Büyük kadınların çektiği acıları işlendi ömrüme, sevginin eksik olduğu evlerin ışıkları hiç yanmadı gözümde. Bir sürü isim taktıkları erkeklerin dünyasını anlamak zordu, çalışmamak en iyisi sandım. Birgün o kirli ellerin bana uzanacağını düşünmeden korunmaya çalıştım. Bu kocaman dünyanın böylesine kirli yüzünü gördüğümde değişti bakışlarım. Gülen çocukluğum, renkli hayallerim yok oldu. Şimdi gelişigüzel bir yaşamın, ayrılmaz parçasıyım sadece. Daha güzel bir dünya dilemekten vazgeçmeyeceğim kesinlikle…