dalda bir güvercin
şakır sanırsın bir tören
ardı ardına diziyor sevdayı
ağaçlar çiçekler böcekler
sesin notasını emiyor
yeni doğmuş bebek ağızlarıyla
huzur akıyor ormanın en sığ köşesine
bir sürü güvercin yağıyor
aşka sevdaya kanat takarak
ve nasıl oluyorsa buluyor çiftini
birbirinden farksız sürüyle güvercin
eşlerini elleriyle bırakmış
al güllerle işaretlemiş gibi buluyorlar
ağzında yemiş yüreğinde sevdası
hayvan diyoruz
beyinleri yok diyoruz
bir de üstüne avlıyoruz
üstün zekalarımızla
ıkı ayaklı barbarlıktan öte
çıkış bulamıyoruz
sadece izlesek
sadece
belki de öğreneceğiz
insan gibi yaşamayı
kırmadan incitmeden
ben bugün diledim tanrımdan
ak bir güvercin olmayı
sevdasına bir ötüşle
kavuşan ak güvercin
olsam
olsa
olsak
ak güvercinim uçuverse
Sibel Karagöz
Reklamlar