Vişne ağaçları çiçeklenir,

Üstüne güneş, gözü gibi titrer.

Yol kenarları çimlerle bezenir,

Yağmur inceden kenarına iner.

Buruk bir türkü radyoda seslenir,

Rüzgar uğultusu yanında eşlik eder.

Ne gelen var ne giden

Usul usul gariplik yer eder.

Bir an,

Bedenim, serilmiş çimenlere yeltenir

Gözlerim sonra gök üstüne resim çizer.

Hazırlıklar kalır öylece dolapta

Aklım ise yolda kalmışlarda..

Bir türlü kavuşamayanlarda..

Yol üstü çizgileri tükenir de

Umutlar ise asla..

Gelir miydi bahar yoksa

Kuru dallar yeşillenir,

Konar da serçeler, boynunu büker.

Demli çayın gölgesi buğulanır

Yudum yudum dağılır gözümden sisler,

Hüznün tütsüsünde demlenir maziler.

Buralarda uzun havaların sessizliği öter

Daha bitmeden bardağın çayı

Üzerine aşlama* eder,

Gam ve keder..

Viran şehir,kalır köhne

Elbet bayramlarda geçer,

Ömürde tükenir,

Yâr diye görünmeyen yaban ellerde..

PINAR KÖSE

(*aşlamak=eklemek,üzerine ilave etmek.)