unuttum diyorum
unuttum
kulaklarımda çınlıyor
sesi
aynı ezgiye sarılıp
yanıyorum
tütünden sarma
dumanın içinde
ayanım
duvardan kesik
murçum
döşü yaralı
keskin bıçağım
hazanın suçu yok
ben mevsimini
kaybetmiş
yıl’kıyam
unutma’k
mümkün mü
Sibel Karagöz