 |
Sanki bir büyük şehri arşınlıyor gibiyim. Bundandır yorgunluğum, durgunluğum bir nebze. Dünyada nazar ettiğim her yeri, beynime nakşetmek için tekrar tekrar dönüp bakıyorum. Bakıp hafızama kazıyorum. Sonra geriye istemsiz bir dönüş yapıyorum. “Ah!” diyorum. Geçici olana bağlanmak boşa, “kalıcı” değiller ki. Namluyu görüp kaçmak mı yoksa “batıp gidenlerin” gölgesine tutunup aslolana varmak mı?
Düşünürken gözlerimi maviliklere, ellerimi kelimelere sürüyorum.
Gökyüzü bir aydınlık bir karanlık,
Deniz bir durgun bir dalgalı,
Fikrim bir sakin bir karışık…
Dünyada küçük bir şehri arşınlıyor gibiyim.
Sanki….
Reklamlar
Kalemine Yüreğine Sağlık