Semt

Biz  gençleriydik bu şehrin!
Dalgaların yoluna yoldaş edebileceği,
Biz gençleriydik bu şehrin!
Yıkılan binaların kızlarını biz kollayacaktık.
Bizden sorulacaktı, derse geç kalan çocukların bahanesi.
Biz gençleriydik bu şehrin;
Ömrü takvimler gibi yaprak yaprak kopan,
Yaşı yetmeyip selamı alınmayan.
Biz okuyacaktık hani ölülerin kulaklarına ilk ezanı,
Sahiplenmiştik onlara adlarını fısıldama şerefini,
Tabutlara mihmandar olma görevi bizimdi.
Biz gençleriydik bu şehrin!
Ístedik ki biz patlatalım kötü adamların tekerini.
Ve kurtarmak istedik kaldırım taşlarının arasına sıkışmış yağmurları.
İlk duyanlardıkya hani, koşacaktık bir çocuğun “anne” sesine.
Ancak, bir annenin göz yaşına düşerken biz yetişecektik
İlk safta, oruçta ve Kuran’da bizi bulacaklardı
Ve tövbesi günah olan ilk teması kuracaktık toprakla
Bizdik bu şehrin sahibiya hayallerimiz vardı;
Gönlümüze saplanmış zalim çörtelerden akan
Hani gençtikya bize ona sahip olduğumuzdan
daha ait bu şehirde.
Biz girecektik bazen bir yetimin saçlarına saklanmış cennete.
Avutacaktık Adem’in hiç yaşayamadîğı bebekliğini dizlerimizde.
Tek tek avlayacaktık geceye isyan eden ateşböceklerini.
Biz dövecektik şövalyelerin üstünde kendilerine kader çizen hayat kadınlarını.
Biz ki; ‘çürük meyvelerden tat alacak kadar temizdi kalbimiz.