Zair olduğum geceden bir sen umdum
Sensizlik yandı sokak lambaları
Senin yollarını kelebeklere sordum
Ömür tükendi, yol bitti ve kayboldum…
Ruhumun dökülmesiyle gelen sonbahar
Hicran bulutlarıyla kapladı güneşimi
Küskün bir zaman bıraktı bana
Ben düşüyorum o geçiyor ardın sıra
Kalabalıklaştı karanlık, sesler kaçak
Oysa müebbet ışıktı benimkisi
Velveleyle coşan bir ırmak misali
Duymasalar dahi ben sana akardım
Bu hiçlik üzerine sustu çığlıklar
Terazim kırık, hüsranınla ölçüldüm
Benliğimi azad ediyorum tüm gecelerden
Kefenledim gönlümü ve bir tohum attım karanlığa…
OĞUZHAN AK
Reklamlar