HASRET

Ruhum asi bir rüzgar bugün,
Talan yerine dönmüş yüreğim
Sevdana vurgun.
Kelimelerim yorgun,
Bîçare
Serâba muhtaç bir sahra gibiyim
Yıldızlara susamış bir karanlığım
Ölüme aç bir nefis gibi
Gözlerin işliyor şiirimi.
Ah gözlerin, gökyüzü gibi derin
Yıldırım gibi düşüyor değdiği her mekâna.
Hasretinden viranedir şehrim
Ve ne çok hüzün kokuyor, geçtiğin
her sokak.

Kırmızının yakıcılığı sinmiş gözbebeklerine.
Değince gözlerin, gözlerime
Bir huzur düşüyor gönlüme
Kirpiklerinden damla damla akar umudum,
Sevdam gamzelerine kurulmuş
Tebessüm ediyor bana.
Ah, yüreğimin İstanbul’u,
Gel artık gel,
Gel ki gömelim
Mâzinin siyahını
Âtînin beyazına.
Her geçen gün biraz daha siniyor şiirime
hasretin hüzünlü namesi.
Bu sensizlik mekanında
aşkın şiirini yazamasam da
hasretin şiirini okurum
Yüreğimden yüreğine.

O gönül ki, feryadını sükuta emanet etmiş
Anlıyorsun değil mı?
Şimdi her gece sükutumu  dinle

SEMA ALTINAY